شب قدر یعنی چی؟ اگه سرنوشت یک سالم رو توی یه شب مینویسن که دیگه اختیار ندارم!
شنیدی تا حالا که میگن؛ «فلانی ره صد ساله رو یه شبه طی کرده؟!»
این ضرب‌المثل یعنی چی؟
اصلا مگه میشه راهی که صد سال طول می‌کشه رو یه شبه رفت؟!
با حساب کتاب من و شما ،معلومه که نمیشه؛ ولی با حساب کتاب خدا داستان فرق میکنه!!!
یعنی چی؟
شنیدی میگن «شب قدر از هزار ماه بهتره؟» خب این یعنی چی؟
مگه میشه یه شب رو با هزار ماه مقایسه کرد؟!
یادته گفته بودیم قدر یعنی اندازه؟!
پس شب قدر هم یعنی شب اندازه‌ها، یعنی شبی که ما می‌شینیم کنار خدا و اندازه‌های زندگی‌مون رو از نو حساب و کتاب میکنیم یعنی شبی که اگه ازش درست استفاده کنیم؛ ارزشش از هزار ماه بیشتره
اما چه جوری میشه از این شب استفاده کرد؟
چی میشه که بعضیا حتی توی ماه رمضون هم نمی‌تونن مهربون باشن؟
چه قدر و اندازه‌ای برای خودشون ترتیب دادن که اوضاع دلشون اینجوری شده؟
اگه اسم روزه و ماه رمضون رو شنیده باشین، حتما میدونین یه شب قدری هم هست که باید تا صبح بیدار بمونیم و توش حسابی دعا کنیم!
حالا واسه چی؟
اون‌جوری که از بزرگترها و فک و فامیل شنیدم، واسه اینکه قراره سرنوشتمون رو توی شب قدر تعیین کنن و اگه یه وقت کم بذاریم، کل سالمون رو به فنا دادیم!
اما اینکه اصلا شب قدر یعنی چی؟
توی شبی که قراره کل سرنوشتمون تعیین بشه، خودمون چه کار باید بکنیم؟
اصلا کسی ما رو توی تعیین سرنوشتمون آدم حساب میکنه و از خودمون هم میپرسن که احیانا می‌خوای توی این سال چه گلی به سر خودت بزنی یا نه، کسی بهمون چیزی نگفته!
ولی خب از اونجاییکه ما دوست نداریم سوال‌های شما رو بی‌جواب بذاریم و میخوایم بدونین شب قدر یعنی چی و چه اتفاق‌هایی داره میفته که ارزش این شب رو بیشتر از هزار ماه میکنه، مجله این هفته‌مون رو از دست ندین!
بعضی وقتا برای ببینیم با خودمون چند چندیم
باید توی موقعیت‌های خاص حال دلمون رو نگاه کنیم!
شب اندازه‌ها
تا حالا واستون سوال شده معنی این قدری که داریم ازش حرف می‌زنیم چیه؟
باید توش قدر خودمون و بقیه رو بیشتر بدونیم؟
قدر کارامون قشنگتر معلوم میشه؟
یا کلا داره راجع به یه چیز دیگه صحبت میکنه که ما توی باغ نیستیم؟!
یادتونه گفته بودیم که این دنیا کلی قاعده و قانون داره؟
یعنی به جز قانونای فیزیک و شیمی و این جور چیزها یه قانون‌هایی هم هست که به خود دنیا مربوط میشه! خب یکی از این قانون‌ها قانون قضا و قدره که میگه هر قدر و اندازه‌ای که انتخاب میکنیم، یه نتیجه داره! ساده‌اش میشه همین عمل و عکس‌العمل که دیگه یه بچه دو ساله هم ازش سر در میاره! یعنی میدونه اگه طرفِ قندون بره و بخواد قنداش رو پرت کنه، حداقلش یکی چپ چپ نگاش میکنه و بهش میفهمونه که نتیجه کارش چی بود!
حالا شب قدر هم شب همین اندازه‌هاست!
یعنی شبی که توش قدرها و اندازه‌های خودمون و زندگی‌مون رو انتخاب میکنیم؛ ولی خب باید حواسمونم جمع کنیم که هر قدر و اندازه‌ای با نتیجه‌اش میاد. مثلا نمیشه قَدَر تنبلی رو انتخاب کنیم، بعد انتظار داشته باشیم، نفر اول کنکور بشیم!
یا یک سوم از شبانه روزمون رو پای کنسول بازی بگذرونیم، بعد توقع داشته باشیم ازمون یه ورزشکار حرفه‌ای دربیاد! بذارین راحتتون کنم، ما همون نتیجه‌ای رو می‌گیریم که قبلش قَدَرش رو انتخاب کردیم و واسش قدم برداشتیم!
ما هم یه قدر و اندازه داریم
خب حالا قانون قضا و قدر و قضیه شب قدر که تازه مد نشده؛ یعنی چون ما ازش خبر نداشتیم و ساز و کارش رو بلد نبودیم، دلیل نمیشه که قانونش هم نبوده باشه!
پس اینی که الان هستیم و زندگی‌ای که الان واسه خودمون ساختیم، نتیجه همون قدر و اندازه‌هاییه که از قبل واسه خودمون انتخاب کردیم!
مثلا اگه الان عشق ماشین و ساعت و گوشی فلان مدل هستیم، واسه این بوده که خودمون خواستیم این مدلی باشیم و خواسته‌ها و آرزوهامون رو هم دور و بر همین چیزها چیدیم!
یا اگه سر و تهمون رو بزنن یا داریم با مدل موهامون ور میریم یا داریم روی هیکل و پشت بازومون کار میکنیم که پزش رو به دوستمون بدیم، یعنی خودمون رو تا حد یه گیاه پایین نگه داشتیم و خواسته‌ها و آرزوهامون رو از حد کمالات گیاهی بالاتر نبردیم!
خب با این حساب معلومه که وقتی با قد و قواره و حد و اندازه یه گیاه بخوایم واسه خودمون چیزی انتخاب کنیم، باز هم دور و بر چیزهای قبلی چرخ می‌زنیم و آرزوها و خواسته‌هامون از حد آرزوهای گیاهی فراتر نمیره! یعنی اصلا از بس خودمون رو به این چیزهای پایین عادت دادیم که فکر خواسته‌ها و آرزوهای بزرگ توی سرمون نمیفته!
توی شبای قدر دقیقا باید چی کار کنیم
اون همه دعا رو چرا باید بخونیم
چی قراره تغییر کنه و چه جوری؟
میتونم سرنوشتم رو عوض کنم؟
خب حالا که فهمیدیم شب قدر یعنی چی و این خودمونیم که داریم سرنوشت خودمون رو تعیین میکنیم، باید چه کار کنیم؟ همین‌جوری دست روی دست بذاریم و بذاریم سال دیگه‌مون هم به فنا بره؟ کافیه یه نگاه به خودمون و دور و برمون بندازیم که دستمون بیاد الان چه کاره‌ایم! یعنی خودمون و حد و اندازه‌مون رو چه جوری تعریف کردیم و کلا داریم توی چه عوالمی سیر میکنیم!
ولی خب خوبی شب قدر اینه که بهمون فرصت جبران میده! یعنی خدا قشنگ یه فرصتی واسه‌مون گذاشته که نه فقط همه خرابکاری‌هامون رو جبران کنیم، که کل آینده‌مون رو هم بسازیم! اصلا هم واسش فرقی نداره که تا قبلش چه مدلی بودیم و تا همین چند روز قبل با کدوم من خودمون داشتیم زندگی می‌کردیم!
یه جوری شب قدر رو چیده که ارزشش اندازه هزار ماهه! یعنی یه چیزی تو مایه‌های عمر یه آدم؛ اونم توی دنیایی که کلا قابلیت سازندگی داره! درست مثل اینکه به یه جنینی که توی شکم مادرشه اون وسط یه فرصت بدن که همه خرابکاری‌ها و کم‌کاری‌هاش رو یهو جبران کنه! حالا ما هم اگه عاقل باشیم و قدر این فرصت رو بدونیم، قَدَر و اندازه‌هامون رو جوری میچینیم، که کلا ابدیتمون تضمین بشه! چه جوری اینجا توی پاسخ بیشتر توضیح دادیم:
فقط آرزو کنم، همه چیز حله؟
البته قضیه فقط به آرزو کردن ختم نمیشه! یعنی اصلا آرزو و قدر و اندازه‌ای که انتخاب میکنیم، بدون اینکه واسش قدم برداریم، به جایی نمیرسه! درست مثل اینکه بخوایم بریم شمال، ولی راه بیفتیم به سمت جنوب! خب معلومه که هرچی بریم به شمال نمی‌رسیم؛ پس به فرض اینکه کلی آرزوهای خوب هم واسه خودمون ردیف کنیم، اگه تصمیمی واسه انجامشون نداشته باشیم و کلا سبک و مدل زندگی‌مون باهاشون فرق کنه، همچین کاری از پیش نبردیم! حالا چراغ رو که گوش کنی بیشتر دستت میاد چی به چیه:
پس بهتره با یه دودوتا چهارتا، اول از همه چندتا قَدَر و آرزوی درست و حسابی توی قد و قواره آدمیزادی خودمون داشته باشیم؛ بعدش هم یه فکر اساسی واسه مدل زندگی‌مون بکنیم که خواسته‌ها و آرزوهامون حیف نشن و تهش ما رو به یه جایی برسونن!
