قلب ما مهم ترین چیزی است که در زندگی داریم؛ زیرا تمامی احساسات ما را در کنترل خود دارد و آرامش و شادی ما را می سازد. اگر قلب مان شاد و آرام نباشد، تمام تلاش هایمان در زندگی بیهوده خواهد ماند. پس مراقبت از قلب مان یکی از بزرگ ترین وظایف ما در زندگی است. در این مبحث ما می آموزیم که سلامت قلب تنها دارایی انسان برای ورود به جهان آخرت است. سلامت قلب ما و کیفیت این سلامتی است که میزان بهره برداری و میزان هماهنگی ما با ویژگی های جهان پس از وفات را مشخص می کند و ما در دنیا وظیفه ای جز کسب خصوصیات اخلاقی خوب و تبدیل کردن آن ها به دارایی قلبمان نداریم. درست مثل جنینی که تنها وظیفه اش ساختن یک جسم سالم برای ورود به دنیاست، ما هم موظفیم قلبی سالم را برای لحظه تولد به عالم آخرت بسازیم. دانستن این نکته ضروری است که حتی اگر ما خود را برای تولد به آخرت آماده نکرده باشیم و ابزار لازم را در قلب مان تهیه نکرده باشیم، ناگزیر به آخرت متولد می شویم یعنی درست مانند یک جنین که پیوسته در حال کسب اندام های تازه و ساخت اندام های جدید است ما هم چه بدانیم و برایش تلاش کنیم چه ندانیم و از ناگزیری این تولد غافل باشیم پیوسته در حال شدن هستیم یا به سمت کمال و رسیدن به سعادت و آرامش و یا به سمت نقص که در این صورت قادر به بهره برداری از نعمت های جهان آخرت نخواهیم بود.