چرا باید خودم رو بشناسم؟ خودشناسی ماجراجویی درونی منه!

تو شبیه کدوم یکی از این تعریفا هستی؟

• پکیج ستاره‌شناسی داری و از بچگی عاشق مطالعه توی این زمینه بودی؟
• همهٔ فوتبالیست‌ها رو می‌شناسی؛ اونم با جزئیات اینکه کجا به دنیا اومدن و چه جوری یه فوتبالیست مطرح شدن؟
• عاشق سفرهای خیالی هستی و حداقل پنجاه تا رمان در موردش خوندی؟
• سرگروه نرم‌افزار مدرسه هستی و هر وقت هر کسی کارش توی انواع و اقسام نرم‌افزارها گیر میکنه، میاد سراغ تو؟

مخ  بودن توی یه شاخۀ علمی یا مهارتی هم خیلی باحاله!
این گشنگی‌ها که تو رو هُل میده به سمت بیشتر فهمیدن، گشنگی در بخش «علم‌جویی» در جهان درون توئه!

اما یه کودک در درون همه ما هست که تموم موفقیت، شخصیت و اعتماد فردی و اجتماعی ما به این کودک ربط داره!

تا حالا صدای گریه‌ی این کودک رو در درون خودت شنیدی؟
تا حالا شده هُلت بده به سمت غذای مخصوص خودش؟
این کودک اگر گشنه‌اش نشه هرگز از تو غذا نمی‌خواد!

✘ برای اینکه به این سوالات جواب بدی اول باید این کودک رو توی خودت پیدا کنی و جنس گشنه شدنش رو بشناسی مثل بازیِ «پو» !

تا حالا شده از خودت بپرسی که «من واقعاً کی هستم؟» یا اینکه «چرا باید خودم رو بشناسم؟» شاید این سؤالا اولش به نظرمون خیلی ساده بیان، اما جواب دادن بهشون می‌تونه شروع یه ماجراجویی بزرگ باشه. ما آدما همیشه دوست داریم همه چیزو بفهمیم؛ از رازهای کیهان گرفته تا دنیای میکروب‌ها. فقط فکر کن، بیشتر از 5900 رشته توی دانشگاه‌ها هست که هر کدوم سعی می‌کنن یه گوشه‌ای از این دنیا رو روشن کنن، ولی ایستگاه مهمی که خیل ‌وقتا فراموش می‌کنیم بهش یه سری بزنیم، دنیای درون خودمونه! یعنی بهتره بگیم ما همه‌مون یه‌جور ماجراجوییم که دوست داریم همه‌چیز رو کشف کنیم، اما بعضی وقتا فراموش می‌کنیم که مهم‌ترین کشف، کشف خودمونه! خودشناسی مثل داشتن یه نقشۀ گنج مخفیه که بهمون نشون میده چطور می‌تونیم از توانایی‌ها و علاقه‌هامون بهترین استفاده رو داشته باشیم.

کنجکاوی‌های به‌دردبخور

از همون بچگی تا وقتی بزرگ میشیم، یه سری سؤالا تو ذهنمون هست که هیچ‌وقت جایی نمیرن و همیشه دنبال جوابشون می‌گردیم؛ مثل اینکه
O چرا من اینجام؟
O چی میشه اگه یه روز نباشم؟
O بعد از مرگ چی می‌شه؟
اصلاً جای نگرانی نیست! این کاملاً طبیعیه که ما نسبت به مرحله‌های مختلف زندگی‌مون کنجکاو باشیم. تازه این سؤالا یه راهی برای فهمیدن معنی واقعی زندگی‌مونم حساب میشن و حتی روی تصمیما و انتخابای بعدی ما هم اثر میذارن. راستشو بخواین همۀ ما دوست داریم بدونیم که بالاخره از کجا اومدیم، اینجا چی‌کار می‌کنیم و بعد از اینکه می‌میریم برامون چی پیش میاد!
قسمت هیجان‌‌انگیز ماجرا اینجاست که این کنجکاوی‌ها هرکدوم سرنخای یه نقشۀ گنجن که می‌تونن ما رو به سفر ببرن؛ سفری برای پیدا کردن گنجای مخفی درونمون که ازشون حرف زدیم؛ پس می‌تونیم بگیم هر سؤال مهمی که تو ذهنمون میاد، یه راهه واسه رسیدن به اون گنج بزرگ، یعنی خود واقعی ما!

 سوپرقهرمان درونی تو!

اگه هنوزم داری به این فکر می‌کنی، که چرا باید خودم رو بشناسم، بدون که خودشناسی یه سفر شخصیه که ما رو با قدرتای واقعی اما پنهانمون آشنا می‌کنه. دیدی سوپرقهرمانا وقتی قدرت واقعی‌شونو کشف می‌کنن، می‌تونن کارای شگفت‌انگیزی انجام بدن! تو هم همینطوری! شاید فکر کنی فقط یه نوجوان عادی هستی، اما خودشناسی می‌تونه تو رو به سوپرقهرمان درونت معرفی کنه، یعنی کسی‌که قدرتای نهفته‌ای داره و می‌تونه حتی دنیا رو تغییر بده. فقط کافیه اراده کنی و با خودت بیشتر آشنا بشی تا بفهمی چه قدرتای بی‌نظیری داری!
ما مثل ماجراجویی که هر روز با چیزای جدیدی روبه‌رو می‌شه، با خودشناسی می‌تونیم به اعماق درونمون سفر ‌کنیم، یعنی جایی بریم که با ضعفا و قوت‌های وجودمون بیشتر آشنا بشیم. خودشناسی مثل یه ابزار قدرتمنده که بهمون کمک می‌کنه جهان درونمون رو از نزدیک ببینیم؛ درست مثل یه ذره‌بین که دنیای ریز و کوچیک رو نشونمون میده یا تلسکوپی که ستاره‌های دور رو بهمون نزدیک می‌کنه.

این پادکست رو گوش کن؛

حتما تو هم یه عالمه از این خاطره ها داری

وقتایی که یهو بدون اینکه بتونی خودت رو کنترل کنی، یا حتی بهش فکر کنی، از کوره در رفتی و شده چیزی که نباید می‌شده!

آرزوهایی که با خودشناسی بال می‌گیرن

وقتی خودمونو می‌شناسیم، آرزوها و خواسته‌هامون دیگه کوچیک نمی‌مونن. یعنی هی بزرگ و بزرگ‌تر می‌شن؛ اگه فقط روزمرگی‌های خودمونو ببینیم و به فردا فکر نکنیم، بالاخره یه روزی میاد که حس می‌کنیم جاموندیم؛ شاید تا حالا تجربش کرده باشین! خودشناسی بهمون کمک می‌کنه تا نه‌ فقط واسۀ الآنمون، که واسۀ آینده‌مون هم برنامه‌ریزی کنیم. تازه اینکه بدونیم چرا باید خودم رو بشناسم، بهمون کمک میکنه تا بهتر بتونیم با موقعیتا و انتخابای زندگی‌مون کنار بیایم.
می‌دونی اگه بخوایم یه برج بسازیم، اولین قدمش چیه؟ آفرین، درست کردن یه پایۀ محکم! خودشناسی همون پایۀ محکم واسه ساختن آرزوهای بزرگه، یعنی وقتی خودمونو می‌شناسیم، آرزوهامون دیگه محدود به دورۀ نوجوانی‌مون نمی‌شن، برای تمام زندگی‌مون رشد می‌کنن و بال و پر می‌گیرن؛ اینجا بیشتر در موردش توضیح دادیم:

وقتی خودت رو بشناسی، دنیا رو متفاوت می‌بینی

ما اگه بخوایم یه بازی کامپیوتری جدید رو شروع کنیم، اولش سراغ چی میریم؟ شناختن دکمه‌ها و قانونای بازی، درسته؟ حالا زندگی‌ام مثل یه بازی بزرگه، که ما بدون دونستن قانون‌هاش که مهمترینشون شناختن خودمونه، نمی‌تونیم توش موفق بشیم. خودشناسی به ما کمک میکنه تا قوانین بازی زندگی‌مون رو بهتر بفهمیم و بدونیم چه‌جوری می‌تونیم به بهترین نتیجه برسیم؛ یعنی یه‌جورایی باعث میشه دنیا رو از یه دریچۀ بزرگ‌تر و با یه دید روشن‌تر ببینیم. درست مثل اینکه با یه عینک ویژه به دنیا نگاه کنیم که می‌تونه رنگایی رو به ما نشون بده که قبلاً توانایی دیدنشون رو نداشتیم.
تا حالا به این فکر کردین که چه‌جوری بعضی از آدما همیشه می‌دونن چه کاری انجام بدن و چه‌جوری از موقعیتای سخت پیش روشون عبور کنن؟ راز موفقیت این آدما معمولاً تو شناخت دقیقیه که از خودشون دارن. چون وقتی خودمون رو می‌شناسیم، می‌تونیم استعدادها، علاقه‌ها و محدودیت‌هامون رو بشناسیم و تو زندگی تصمیمای بهتری بگیریم؛ پس خودشناسی نه ‌فقط مثل یه دریچه‌ به دنیای درون ماست، که کلیدی واسه فهمیدن اسرار دنیای بیرونمون هم به حساب میاد.

وقتشه شروع کنی!

تصور کنین یه روز بیدار شیم و هیچی از خودمون یادمون نباشه. ندونیم چی دوست داریم، از چی بدمون میاد، حتی ندونیم وقتی تشنه‌ایم باید چی کار کنیم؟ حالا فکر کنین این نمونۀ کوچیک مصداق بزرگتری پیدا کنه. خلاصه‌‌اش اینه که اگه ندونیم واقعاً چرا اینجاییم و از زندگی چی می‌خوایم، چه‌جوری می‌تونیم تو زندگی‌مون قدمای محکمی برداریم؟ پس حالا که فهمیدیم چقدر خودشناسی مهمه و «چرا باید خودم رو بشناسم؟» وقتشه که این سفر شگفت‌انگیز رو شروع کنیم. بذاریم این سفر تبدیل به یه ماجراجویی بزرگ توی زندگی‌مون بشه. این‌جوری هر قدمی که برمی‌داریم ما رو به خود واقعی‌ و شادمون نزدیک‌تر می‌کند. پس فقط کافیه بپرسیم: «من کی هستم؟» و بعد پا توی جاده‌ی کشف خودمون بذاریم؛ نه فقط برای اینکه بدونیم «کی هستیم؟» واسۀ اینکه بتونیم بهترین نسخه از خودمون باشیم.

حتما قبل از خوندن مجله بعدی، چراغ رو با دقت گوش کن و برای خودت خلاصه برداری کن.