چرا همهاش جنگ؟ مگه ما نمیتونیم یه جور دیگه با بقیه کنار بیایم؟
حتما شما هم هر طرف که سرتون رو میچرخونین؛
یا دارین تحلیلهای جنگ رو از خاله و عمه و عمو و بقال سرکوچه میشنوین،
یا کلا با جماعتی روبهرو هستین که چون اینترنتشون دوباره وصل شده،
کلا جنگ و شرایط جنگی رو گذاشتن کنار و تنظیماتشون به حالت اولیه کارخونه برگشته!
بعضیا هم که خداروشکر کلا معنی آتش بس رو از بیخ و بن اشتباه متوجه شدن
و دارن خودشون رو به هر دری میزنن که مثلا دوباره جنگ نشه
و دوباره وِیلون و سِیلونشون نکنه!
غافل از اینکه این جنگ اصلا تموم نشده و اتفاقا ما وسط جنگیم!
ولی خب حتما یه سوال بزرگ این وسط داره توی سر خیلیا میچرخه که چرا همش جنگ؟
یعنی خداییش هیچ راه دیگهای نیست که بشه با بقیه کنار اومد؟

آتشبس بس با باطل همیشه موقته!!
اصلا چی شد که یهو درگیر جنگ شدیم؟
خب این وسط خیلیا که تا الان حواسشون به حقیقت دور و برشون نبوده و واسه خودشون توی یه خواب و خیالی سیر میکردن، فکر کردن که لابد ما یه کاری کردیم که جنگ شروع شده! واسه همینم توی ادامه اون خواب و خیالها میگن که اگه میخوایم همه چی سر جای خودش باشه، باید مثل بچههای مودب یه گوشه بشینیم و هرچی ابرقدرتها واسهمون دیکته میکنن انجام بدیم!
یعنی یه جورایی بیخیال عزت و استقلال و شرافت خودمون بشیم و تازه چشممون رو هم که باز میکنیم ببینیم همه چیزمون رو غارت کردن!
لابد خیلیا هم هستن که به محض اینکه آبها از آسیاب افتاده و صدای تق و توقها یه ذره کم شده، یه نفس راحتی کشیدن و فکر میکنن همه چی به خیر گذشته!
حالا این وسط تکلیف کسی که کلا یادش رفته کجای کاریم و فکر میکنه جنگ تموم شده، چی میشه؟
اتفاق خاصی که نمیفته! فقط با یه سیلی از دشمنی که توی تمام این مدت که اون واسه خودش رویای گل و بلبل شدن اوضاع رو داشته، مشغول قوی کردن خودش بوده، غافلگیر میشه و پرت میشه یه گوشه! پس اگه یه خورده منطقی به قضیه نگاه کنیم، به جای اینکه بگیم؛ چرا همش جنگ؟ و بخوایم بیخیال اوضاع واقعی دور و برمون بشیم، وقتی که دشمن داره خودش رو قوی میکنه، نمیریم توی فاز نق و غر و ما هم روی خودمون کار میکنیم!

جای تو، توی این جنگ کجاست؟
جنگی که تازه نیست!
البته همه این سوء تفاهمها وقتی پیش میاد که فکر کنیم این ماییم که همهاش دنبال جنگیم! غافل از اینکه این جنگ اصلا جنگ تازهای نیست! یعنی شاید ما تازه الان با چهارتا موشک و پدافند حسش کرده باشیم، ولی چه باورمون بشه و چه نشه، چیزی بوده که از اول تاریخ بوده و تا وقتی برنده نهاییش معلوم بشه هم ادامه داره!
یه جنگ بین خیر و شر که یه طرفش انسان کامله و طرف دیگهاش شیطانی که به هر طریقی میخواد مانع انسان و سعادتش بشه! توی همه این مدت هم از هیچ قتل و غارت و کشت و کشتار و مکر و فریبی دریغ نکرده که مبادا حکومت الهی برپا بشه و آدما به اون هدفی که خدا واسهشون در نظر گرفته برسن! همه پیغمبرها و امامها هم بی برو برگرد درگیرش بودن و نهایت تلاششون رو واسه به ثمر رسیدنش کردن!
انقدری که روی هرجای تاریخ دست بذاریم بالاخره یه رد و نشونی از این جنگ بین خیر و شر پیدا میکنیم.
جنگی که همیشه بوده و اتفاقا الان به جاهای حساس و سرنوشتساز خودش رسیده!
درست مثل یه آتشفشان که از داخل فعال بوده و بعضی جاها یه علائمی از فعال بودنش رو توی لایههای بیرونیش نشون داده، یواش یواش هم داره به لحظه فوران خودش نزدیک میشه!
پس اینکه فکر کنیم این جنگ مال همین چند هفته و حتی چند سال اخیر بوده و با کوتاه اومدن ما همه چی ختم به خیر میشه، یه خوشخیالی ساده بیشتر نیست!
ولی نکته اینجاست که درست مثل بازی فینالی که فقط یه برنده از توش درمیاد؛ این جنگ هم یه برنده بیشتر نداره! اینم فقط حرف ما نیست و حتی دشمنها هم به اسم جنگ رستاخیز میشناسنش!
یعنی یا همه زورت رو میزنی و برنده بیرون میای، یا محکوم به شکستی و معلوم نیست چه بلایی سرت میاد!

آخه چرا همیشه یه ظالم هست که میخواد جلوی حق قد علم کنه؟
اصلا چرا هیچوقت دنیا از ظلم خالی نمیشه؟
خب تا کی باید این جنگ همیشگی بین حق و باطل ادامه داشته باشه؟
از قبل برندهایم؟
خب حالا که خدا گفته زمین رو بندههای صالحم به ارث میبرن، نمیشه پیش پیش خودمون رو برنده بدونیم و اونقدرها هم به خودمون سخت نگیریم؟!
یعنی اگه بعد از این همه ماجرا و اتفاقاتی که توی تاریخ افتاده، قضیه رو اینجوری فهمیدیم که حسابی کلاهمون پس معرکه است! چون خدا همیشه خط قرمزهاش رو واسهمون واضح نشون داده. چیزی هم که واسهش از همه مهمتره اینه که ما بفهمیم و آدم بشیم؛ واسه بزرگ شدنمون هم حاضره هر هزینهای بده، حتی در حد امام حسین و بچههاش! پس اول از همه کهکشان درون رو با دقت ببین تا جای خودت رو پیدا کنی
یعنی این جوری بگم که واسه خدا زحمتی نداره که یه تورنمنت دیگه راه بندازه و اگه ما هنوز قد و فهممون به کاری که توشیم نمیرسه، ما رو کنار بذاره و با آدمای درست و حسابیتر برنامهاش رو پیش ببره!
پس بهتره به جای اینکه خودمون رو انقدر کوچیک ببینیم و حاضر به هزینه دادن واسه کار بزرگی که توشیم نباشیم و هی غر بزنیم چرا همش جنگ، به خودمون به چشم آدمی نگاه کنیم که قراره مسیر تاریخ رو عوض کنه!
چون اگه این جنگ رو نبریم، اونی که اول و آخرش ضرر میکنه و به بقیه هم آسیب میزنه، خودمونیم!
اینم چراغ راهت توی این جنگ سخت:
یک پاسخ
خیلی خوب بود😍