قضا و قدر چیه؟ یه قانون که هم دنیای من رو میسازه، هم آخرتم رو!

قضا و قدر یعنی چی؟!

حتما یادتونه که در موردش حرف زده بودیم گفته بویدم که قضا یعنی نتیجه، قدر هم یعنی اندازه؛ پس قانون قضا و قدر یعنی تمام کارهای ما نتایج مشخصی دارن اینم گفتیم که قضا و قدر اسم‌های مختلفی داره

و مثلا توی فیزیک بهش میگیم عمل و عکس‌العمل؛ یا توی فلسفه بهش میگیم علت و معلول.

حالا سوال اینجاست که ما همه‌مون این قانون رو می‌شناسیم؛ مثلا میدونیم نتیجهٔ مسواک نزدن چیه؛ پس ● چرا بیشتر وقتا از زندگی‌مون ناراضی هستیم؟

● مگه زندگی الان ما نتیجهٔ کارایی که قبلا انجام دادیم، نیست؟!

● پس چرا ما از نتایجی که به دست آوردیم راضی نیستیم؟!

توی این شماره از مجله برنا می‌خوایم در مورد همین حرف بزنیم که «اهمیت شناختن قدرهای درست چیه؟»

بعید میدونم کسی باشه که تا حالا راجع به قضا و قدر چیزی نشنیده باشه؛ یعنی حداقل از مادربزرگ‌هامون شنیدیم که تا یه چیزی میشکنه میگن عیبی نداره، قضا و قدر بوده! ولی واقعا کاربرد قضا و قدر فقط در حد پوشوندن خرابکاری‌های ماست؟ یعنی هر اتفاقی که مطابق میلمون نبود رو بندازیم گردن قضا و قدر و یه جورایی بگیم که سرنوشتمون از قبل تعیین شده و ما هیچ کاره‌ایم؟

خب اگه تا الان هم نمی‌دونستیم قضا و قدر چیه و حد و مرتبه‌اش رو انقدر پایین نگه داشتیم، الان دیگه وقتشه که با اون روی واقعی قضا و قدر روبه‌رو بشیم. یادتون میاد گفته بودیم که ساختار این دنیا کلا ریاضیه و همه چیزش روی قاعده و اندازه‌ست؟ خب یکی از قانونای مهم این دنیا همون قانون قضا و قدره که بهش عمل و عکس‌العمل هم میگن.

قضا و قدر چیه؟

اصلا می‌دونین قضیه چیه، طبق قانون قضا و قدر ما دست به هر انتخابی می‌زنیم، همون موقع داریم همه نتیجه‌ها و پیامدهاش رو هم انتخاب می‌کنیم! مثلا نمی‌تونیم قَدَر تمرینات ورزشی سخت رو انتخاب رو کنیم و همزمان بخوایم نتیجۀ ورزش کردنمون این باشه که دانشمند فیزیک هسته‌ای بشیم!

یا مثلا بخوایم یه اینفلوئنسر با کلی فالوور باشیم و تهش هم یه زندگی آروم و بی‌دغدغه داشته باشیم! یعنی اتفاق‌های زندگی ما به تصمیم‌ها و انتخاب‌هایی که داشتیم بستگی دارن؛ همون‌جوری که نمیشه قطار تهران اهواز رو سوار بشیم و منظره ‌های مسیر تهران مشهد از جلو چشممون بگذرن، نمیشه یه تصمیمی بگیریم و یه قَدَری رو انتخاب کنیم، اون‌وقت انتظار داشته باشیم، نتیجه‌های دیگه‌ای‌ نصیبمون بشه! 

چرا همیشه ناراضی‌ام؟

خب حتما شما هم با اون آدم‌هایی برخورد داشتین که هروقت سراغشون میریم از یه چیزی پشیمونن! یعنی نه از شغلشون راضین، نه از رشته‌ای که واسه خودشون انتخاب کردن، نه از وضع کار و کاسبی‌شون و… خب حالا ربط وضعیتشون با قضا و قدر چیه؟

ربطش اینه که همه این نارضایتی‌ها نتیجه انتخاب‌های خودشونه! یعنی رفتن یه قَدَرهایی رو واسه خودشون انتخاب کردن، که الان قضا و نتیجه‌اش شده این! خب کافیه فقط یه ذره علوممون خوب باشه، یا اصلا به دور و برمون توجه کرده باشیم که بفهمیم، هر عملی یه عکس‌العملی داره که اتفاقا قشنگ متناسب با خودشه! یعنی نمیشه من برم به یه نفر چهارتا حرف نامربوط بزنم و انتظار داشته باشم، با گل و بلبل جوابم رو بده!

خب حالا شغل و رشته‌ای که انقدر ازش پشیمونیم و مدام از دستشون می‌نالیم هم نتیجه انتخاب‌های قبلی و زحمت‌های خودمونه؛ یعنی اگه الان رشته‌ای که داریم باب میلمون نیست، باید اون موقعی که به جای درس خوندن روزی چند ساعت گیم بازی می‌کردیم و دنبال بازی‌های فلان ستاره فوتبال توی لیگ اروپا بودیم، به فکرش بودیم؛ پس اگه می‌خوایم بعدا پشیمون نشیم، از همین حالا باید به فکر انتخاب‌های درست باشیم! 

بله قبل از انتخاب کردن باید فکر کنی!

انتخاب‌های درست از کجا میان؟

● خب اصلا انتخاب‌های درست از کجا میان؟

● ربطشون با قضا و قدر چیه؟

● چه جوری میشه یکی توی زندگی همه تیرهاش به هدف می‌خوره و یکی دیگه به هرچی دست میزنه، چهار روز بعدش پشیمون میشه؟

اگه یادتون باشه توی اولین مجله‌ها گفته بودیم که انتخاب‌های ما به حد و قیمتی که واسه خودمون تعیین می‌کنیم بستگی دارن؛ خب قیمتمون هم که از فضا نمیاد؛ به همون شناختی که از خودمون داریم، بستگی داره! فرق میکنه که ما داریم خودمون رو یه آدم حساب میکنیم، یا نهایتا از یه حیوون سخنگو واسه خودمون بیشتر ارزش قائل نیستیم! چون اگه قیمت درست دستمون نباشه، راحت تصمیم‌ها و انتخاب‌هامون رو تا حد قد و قواره‌ای که از خودمون سراغ داریم، پایین میاریم؛ خداییش توی یه بازی کامپیوتری هم اگه بدونیم سوپرمنیم و قدرت‌های ماورایی داریم، انتخاب‌هامون فرق میکنه دیگه!

اصلا اینجوری بگم که انتخاب‌های ما دور و بر نگاهی که به خودمون داریم، می‌چرخن! حالا شما خودتون کلاهتون رو قاضی کنین، یه آدمی که نهایتا خودش رو توی حد و اندازه یه گیاه میبینه، میتونه درخواست‌های آدمیزادی داشته باشه؟ یا نهایت خواسته‌ها و آرزوهاش از طعم و مزه و هیکل و قیافه و اینجور چیزها فراتر نمیره؛ با همین قیمت ناقصی که دستش داره، میتونه انتظار داشته باشه که بعدا از انتخاب‌هاش پشیمون نشه؟!

بعله

از قدیم هم گفتن و چه خوبم گفتن که

علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد!

کجا به دردم میخوره؟

بدبختی اینجاست که اگه ما خودمون رو خوب نشناسیم و دست به انتخابایی بزنیم که یه عمری گرفتارمون کنن، قضیه فقط به این دنیا ختم نمیشه! درسته که اگه بدونیم قانون قضا و قدر چیه و چه‌جوری کار میکنه، اوضاعمون توی این دنیا خیلی فرق میکنه! ولی خب اصل زندگی‌مون یه جای دیگه‌ست و اگه انتخاب‌هامون درست نباشن، خودمون رو تا ابد گرفتار کردیم!

پس اگه بدونیم قضا و قدر چیه و سازوکارش رو بلد باشیم، نه فقط توی این دنیا دم به دقیقه از کارهای خودمون پشیمون نمیشیم، که ابدیت خودمون رو هم یه جورایی تضمین کردیم. حالا قشنگ دل بده به کهکشان درون که داستان برات جا بیفته.

چیزهایی که دست خودم نیست!

حالا این وسط تکلیف چیزهایی که دست خودمون نیست چی میشه؟

خب شاید اگه دست خودمون بود، توی خیلی چیزا دست به یه انتخاب‌های بهتری می‌زدیم؛ مثلا یه خونواده بهتر واسه خودمون انتخاب می‌کردیم؛ یا دوست داشتیم توی یه شهر دیگه به دنیا بیایم، یا اصلا فک و فامیلامون یه آدمای دیگه باشن!

 الان تکلیف مایی که با کلی چیز ناخواسته اومدیم توی این دنیا چی میشه؟

اصلا این وسط کی قراره جواب اون قسمتای زندگی که دست خودمون نبوده رو بده؟

همه میدونیم که همه چیز رو توی زندگیمون خودمون انتخاب نکردیم؛ مثلا خانواده‌مون رو

خب پس یعنی ما حق انتخاب نداریم؟!

میدونین چیه، اگه یادتون باشه گفته بودیم که تنها چیزی که واسه اون دنیا لازم داریم، یه قلب سالمه! خب قلب سالم هم که نه به قیافه‌مون ربط داره و نه به مال و ثروتمون!

اصلا کی رو با اصل و نسب خونوادگی و مدرک تحصیلی و پست و مقامش فرستادن اون دنیا که ما دومیش باشیم؟

پس همه این تفاوت‌ها به اون چهارتا بخش پایینی‌مون مربوطه که فقط واسه‌مون مثل ابزارن!

ولی خب خدا انقدر کارش درسته که حتی توی اینا هم حواسش بهمون بوده!

یعنی درسته که ما توی بخش‌هایی که قراره ما رو به مقصد برسونن با همدیگه فرق داریم، ولی خب اینجوری هم نیست که یکی همه چیزش شیش دنگ باشه و اون یکی هیچ چی نداشته باشه؛ اگه یکی هیکل و قیافه نداره، درعوض آدم باعرضه ایه! یا اگه یکی از خونواده شانس نیاورده، به جاش خدا یه مغز درست و حسابی بهش داده! تازه خوبیش اینه که خدا همه این فرق‌ها و بهتره بگیم کمبودها رو اون دنیا واسه‌مون جبران میکنه؛ پس کلا جای نگرانی نیست!

یعنی اگه حواسمون باشه خودمون دستی دستی این دنیامون رو خراب نکنیم و یه قَدَرهایی انتخاب کنیم که اون دنیامون رو تضمین کنن، کارمون درسته! حالا برای اینکه توی انتخاب قدرهای درست درجا نزنیم اول از همه لازمه یه دورۀ حسابی روی همین چیزایی که توی این شماره یاد گرفتیم انجام بدیم؛ که خب اونم مثل همیشه فقط کار چراغه!